Terapia
podciśnieniowa

Opatrunki podciśnieniowe należą do najskuteczniejszych metod szybkiego pobudzania ran do ich wzrostu oraz gojenia do dna. Przewlekła rana zaklejana jest szczelnie specjalnym opatrunkiem, który zostaje połączony wężykiem ze specjalną przenośną pompą wytwarzającą podciśnienie, a jednocześnie wysysającą powstający w ranie płyn. Takie warunki sprzyjają regeneracji tkanek.

Zakładanie opatrunku:

Przygotowanie do założenia opatrunku ciśnieniowego NPWT rozpoczyna się od usunięcia poprzedniego opatrunku i pozostałości kleju, a także resztek naskórka. Rana jest oczyszczana i przygotowywana do umieszczenia kolejnego opatrunku.

Do kształtu rany przycina się kształt gąbki, która całkowicie wypełni leczone miejsce. Jednocześnie skóra smarowana jest preparatem zwiększającym szczelność i trwałość opatrunku.

Zakładanie uprzednio przygotowanych gąbek do kieszeni rany wymaga precyzji, a jednocześnie równomiernego rozłożenia - z zachowaniem sprężystości i drożności. Konieczne jest zachowanie jałowości tej procedury.

Rana (a w przypadku większej ilości ran - wszystkie rany połączone wcześniej "mostkami") zostaje szczelnie zaklejona dużymi arkuszami folii. Folia nachodzi na skórę otaczającą rany, co daje niezbędną szczelność opatrunku. Szczelną warstwę łączy się z wężykiem wytwarzającym podciśnienie, a jednocześnie odprowadzającym płyn z rany. Proces rozpoczyna się po włączeniu urządzenia. Odprowadzany płyn gromadzi się w zbiorniku pompy.